پرسش کاربر در گروه:
سلامعلیکم. شبتان به خیر.
گاهی اوقات در نماز در رکعت دوم که باید تشهد خوانده شود، شک میکنم که تشهد خواندم یا نه کمی فکر میکنم اما باز شکم باقی میماند و بنا را بر این میگذارم که خواندم. آیا این کار درست است؟
مرجع: مکارم شیرازی.
پاسخ:
سلامعلیکم. عاقبتبهخیر.
ازنظر آیه الله مکارم شیرازی، شک در خواندن تشهد در زمانهای مختلف حکمش متفاوت است:
۱. اگر شک زمانی ایجاد شود که هنوز برای رکعت بعد بلند نشدهاید، باید تشهد را بخوانید.
۲. اگر شک زمانی ایجاد شود که در حال بلند شدن برای رکعت بعد بودید، بنابراحتیاط واجب برگردید و تشهد را بهجا آورید.
۳. اگر شک زمانی ایجاد شود که وارد رکعت بعد شده بودید، به شکتان اعتنا نکنید و به نماز خود ادامه دهید و مستحب است، سجدهی سهو بهجا آورید.
نظر مراجع عظام نسبت به شک در خواندن تشهد:
ازنظر همه مراجع عظام درصورتیکه از محل تشهد نگذشته باشید، یعنی برای رکعت دوم بلند نشده باشید، باید تشهد را بهجا آورید، اما اگر در حال بلند شدت باشید یا بلند شده باشید، نظر مراجع به شرح زیر است:
آیات عظام: امام خمینی، خامنهای، شبیری زنجانی، سیستانی، فاضل لنکرانی: اگر بعد از برخاستن برای رکعت بعدی یا بعد از ایستادن شک کنید که تشهد را خواندهاید، نباید به این شک اعتنا نمایید.
آیات عظام: نوری، زنجانی: اگر در حال بلند شدن برای رکعت دوم شک در خواندن تشهد کنید، باید برگردید و تشهد را بجا آورید اما اگر ایستاده باشید، به شک خود اعتنا نکنید و به نماز ادامه دهید و نماز صحیح است.
منابع:
۱. توضیح المسائل مراجع، ج ۱، مسئله ۱۱۷۲ و مسئله ۱۲۳۶؛ آیتالله سیستانی، توضیح المسائل، مسئله ۱۱۶۲ و ۱۱۶۵.