پرسش کاربر :
من بعد از ازدواج با همسرم به شهرستان ایشان رفته ام، و هشت سال است ازدواج کرده ام، اما هفته ای یا هر دو هفته یک بار به شهر خودمان در کرج سفر می کنم و دو روز و گاهی یک هفته می مانم، اما همسرم می گوید که هیچ گاه من را برای زندگی به کرج نمی برد ، اما من دوست دارم و اگر شرایطش ایجاد شود، دوست دارم برای زندگی به کرج بروم، حال با این اوصاف حکم نماز و روزه من در کرج چیست؟
مرجع من مکارم شیرازی است.
پاسخ:
از نظر آیه الله مکارم شیرازی، اگر فردی قصد بازگشت به وطن خود را جهت سکونت داشته باشد، اما در عمل مدّت طولانى مثلا پنج سال گذشته است و هنوز بازنگشته است،ترک وطن به صورت عملی حاصل می شود، مگر اینکه در یک سال سه الی چهار ماه، هر چند به صورت پراکنده در وطن خودسکونت داشته باشد،
حال با این اوصافی که شما گفتید اگر سالی سه الی چهار ماه در کرج به صورت پراکنده باشید، نماز شما کامل و روزه شما صحیح است.
اما اگر کمتر از سه ماه باشید، چون هشت سال است که وطن خود را ترک کرده اید، اعراض و ترک وطن به صورت عملی حاصل شده است و نماز شما شکسته است، مگر اینکه قصد ده روز بکنید.
نظر مراجع عظام در مورد مراد از اعراض از وطن:
آیات عظام خامنه ای، نوری همدانی، فاضل لنکرانی: مراد از اعراض از وطن، خروج از وطن با تصمیم بر عدم بازگشت به آن براى سکونت است. و مجرد رفتن زن به خانه شوهر در شهر دیگر، مستلزم اعراض از وطن اصلى اش نیست.[۱]
آیه الله بهجت: مراد از اعراض از وطن، خروج از وطن با تصمیم بر عدم بازگشت به آن براى سکونت است ودر عمل هم قطع علاقه از آن جا بکند.[۲]
آیه الله سیستانی: مراد از اعراض از وطن، خروج از وطن با تصمیم بر عدم بازگشت به آن براى سکونت است اما اگر قصد زندگی ندارد، اما مجموع حضورش در وطنش سه ماه در یکسال باشد، باز هم وطن او محسوب می شود.[۳]
منابع:
- استفتائات رهبر، سوال ۶۹۴. استفتائات نوری همدانی، سوال ۲۳۹.استفتائات فاضل لنکرانی، سوال ۴۶۸.
۲.استفتائات بهجت، سؤال ۱۵۶۹.
۳.استفتائات سیستانی، احکام نماز مسافر.